UWAGA!

Blog zawiera treść twincest, czyli fizycznej i psychicznej miłości braci. Jeśli nie jesteś zwolennikiem tej tematyki - opuść bloga.
Niektóre sceny w opowiadaniu mogą być drastyczne, więc czytasz na własną odpowiedzialność.
Jeżeli jednak opowiadanie przypadło Ci do gustu i chciałbyś/chciałabyś być informowany/na o nowych rozdziałach, pisz w komentarzu swoje GG lub adres bloga.
Na pewno poinformuję :)

poniedziałek, 22 września 2014

Rozdział 49.


                Hej! Wiem, znów Was zaniedbałam… Niestety, moje problemy w dalszym ciągu są.
                Teraz rozdział nie ukaże się jeszcze dłużej, bo chcę napisać dłuuuugi. A co, ostatni niech będzie najlepszy. Tak, kochani, odcinek 50 będzie ostatni. No jeszcze krótki epilog.
                Dobra, nie przedłużam. Zapraszam do czytania :)

Bill

                Ten cały Ralph był dziwny. Najpierw załączył mu się agresor, przez który ucierpiał mój biedny tyłeczek, a potem się zawiesił. Bo inaczej nie można było tego nazwać. Wyszedł bez słowa, nawet nie zamykając drzwi na klucz.
                Podzieliłem się z Tomem moimi przemyśleniami oraz genialnym pomysłem, a potem wylądowaliśmy na materacu. Wystarczyła chwila całowania się, bym znów miał na niego potworną ochotę. Czułem, że on na mnie też ma, a jednak mi odmówił. Ale ja nie dawałem za wygraną i nawet gdy wstał, nie odkleiłem się od jego słodkich ust. Oderwałem się dopiero wtedy, kiedy usłyszeliśmy grupy głos za drzwi.
                - Ralph, kretynie, nie zamknąłeś gówniarzy! - Po tych słowach do pokoju wszedł olbrzymi łysol, jeszcze brzydszy od tego całego Ralpha, choć nie sądziłem, że jest to możliwe. - No i co, papużki? Nie nudzicie się? - Podszedł do materaca, kucnął przed nami i bezczelnie przejechał palcem po moim udzie, mówiąc: - Bo możemy wam znaleźć zajęcia. Przyjemne dla obu stron.
                - O czym ty mówisz? - warknął Tom, zasłaniając mnie. Zdzielił go też w łapę. Mój kochany obrońca!
                - Och, no wiesz. Nas jest czterech, was dwóch. Zbiorowa orgia to coś bardzo w moim guście.
                Co? Jaka zbiorowa orgia? Pojebało go? Ja nie chcę!
                Ten ohydny typek znów dotknął mojego uda i znów Tommy zareagował. Tyle że tym razem nie uszło mu to na sucho, bo łysol wykręcił mu mocno rękę. Tom syknął, a ja miałem ochotę rzucić się na tego gnoja.
                - Nie podskakuj mi, bo możesz mieć twarde lądowanie - warknął tamten. - Lepiej się nas słuchaj, bo inaczej z twoim braciszkiem nie będę postępował tak delikatnie. A chyba nie chcesz patrzeć na jego cierpienie, prawda?
                Przełknąłem ciężko ślinę. Tom po chwili pokiwał gorliwie głową. Chyba go bardzo bolało…
                - Wiesz co? Zainwestuj w tic-tac'i, bo ci jedzie.
                Dobra, teraz byłem tak samo przerażony, jak i dumny z mojego Tommy’ego. Brawo, misiu! Paskudę chyba tak samo zaskoczył, bo puścił rękę Toma, wstał i wyszedł, trzaskając drzwiami, ale nie zamykając ich na klucz. Haba! A tak się darł na Ralpha!
                - Nic ci nie jest? - spytałem od razu, przysuwając się do Toma.
                - Nie. - Potrząsnął łapką kilka razy. Bolała go, ale zgrywał twardziela. Pewnie dlatego, żebym się nie bał… Mój kochany.
                Chwyciłem rękę Toma w swoje dłonie i delikatnie ją obejrzałem, głaszcząc i nawet całując. Zastosowałem metodę „pocałuj, gdzie boli”. W dzieciństwie zawsze tak robiliśmy, choć raczej na odwrót - to ja byłem ofiarą losu, a Tom ratował mnie z opresji. Czas mu się za to odwdzięczyć.
                Po chwili poczułem jak brat mnie przytula. Od razu się mocno w niego wtuliłem.
                - Wszystko jest dobrze, kochanie - zapewnił czule i słodko. - Nie przejmuj się.
                Westchnąłem bardzo cicho, bezgłośnie, by tego nie słyszał. Psychicznie to on był silniejszy. Fizycznie zresztą też.
                - Kocham cię, Tommy - wyszeptałem cichutko, tuląc się do niego.
                - A ja ciebie, Billy. - Przytulił mnie drugą ręką, a ja uśmiechnąłem się pod nosem. W jego ramionach czułem się bezpiecznie. Zapomniałem, że w tym domu są nasi oprawcy. Pocałowałem go czule i delikatnie. Nie chciałem, żeby mi się znowu podniecił.
                Nagle usłyszeliśmy hałas za drzwiami. Popatrzeliśmy po sobie zdziwieni. Co tam się dzieje? Jak na komendę wstaliśmy i korzystając z tego, że łysol nie zamknął drzwi, wyjrzeliśmy na korytarz. To, co tam zobaczyliśmy, kompletnie nas zatkało. Antyterroryści trzymali naszych oprawców, a G&G oraz David biegali po całym domu, krzycząc nasze imiona.
                - Tutaj... - odezwałem się nieśmiało.                                                                          
                Chłopaki spojrzeli na nas, podbiegli i mocno przytulili. Nawet nie przypuszczałem, że te chucherka mają tyle siły. David, patrząc na nas, odetchnął z ulgą. Nie zbliżał się, jakby nie chciał nam przeszkadzać. Posłałem mu delikatny, ale szczery uśmiech.
                Byliśmy wolni. Tylko gdzie Andreas…

7 komentarzy:

  1. O matko ! Wreszcie ktoś przyszedł po nich !
    Już się martwiłam, że cos im zrobią. Dobrze, że G&G zareagowali.
    No ale to jest dobre pytanie: Gdzie Andreas ?

    Kochana życzę powodzenia i szybko pisz nam nowy odcinek ;)

    Ps. Przybywam także z infromacją ;)
    Zapraszam na nowy odcinek u mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Miałam skomentować od razu po przeczytaniu, ale jak zwykle wypadło mi z głowy :D
    Mój uśmiech na twarzy, gdy przeczytałam, że wreszcie ich uratowali, był większy niż Billaconda. Nie mogę się doczekać kolejnego rozdziału i wyjaśnienia, co stało się z Andreasem!
    Weny, kochana Kasiu <3

    OdpowiedzUsuń
  3. kiedy kolejny rozdział Kasiu? nie mogę już wytrzymać! nie chcę końca opowiadania ale ciekawość strasznie mnie zżera! Prooooszęęeee Kasiu dodaj ten 50 rozdział *.* <3 <3 <3 Ich liebe dich :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeszcze nie wiem, kiedy będzie 50 rozdział, bo mam dopiero dwie strony, a planuję z osiem, dziesięć... Boże, jak ja to zrobię xD W każdym razie proszę o cierpliwość :)

      Usuń
  4. och boże dzięki Kasiu jesteś dla nas taka dobra że chcesz pisać tak dużo <3 Ich liebe dich, Ich liebe dich, ICH LIEBE DICH!!!!! <3 <3 <3 dziękuje że odpisałaś bo bym chyba wybuchła oczekując na odcinek nie wiedząc nawet ile już napisałaś a przy okazji to jestem właściwie tu dość nowa chociaż wiem że opowiadanie się kończy ale cóż dopiero niecały miesiąc temu tu trafiłam więc nie pisałam wcześniej komentarzy jeśli chcesz wiedzieć kto jest tą wriatką która nie umie opanować wybuchu emocji przy pisaniu komentarzy to teraz ci powiem jak się nazywam
    jestem:
    GlamKinia
    XD
    a jedno pytanko:
    Czy po tym opowiadaniu będziesz jeszcze coś pisać? Chociażby one-shoty?? *.* (proszee)
    P.S. cieszysz się że 7 października wychodzi nowa płyta?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hej. Odpowiadając na Twoje pytania... Nie wiem, czy będę jeszcze coś pisać. Gdzieś wspominałam, że po tym opowiadaniu będę chciała skupić się na książce, którą będę pisać. Ale kto wie? Może czasem coś tu skrobnę :)
      Czy się cieszę? Pierwszą premierą mnie nie zachwycili, więc... No ale dam im szansę :D

      Usuń
  5. Osobiście tęsknię za nimi w dawnym wydaniu (Bill - czarne włosy i makijaż, Tom - blond dredy) ale staram się przyzwyczajać :) muzyka też jest zupełnie inna właściwie podobają mi się jak na razie tylko 3 piosenki ( Run Run Run, Girl Got a Gun i Love Who Loves You Back) a inne jakoś nie bardzo robią na mnie pozytywne wrażenie bo już takie trochę techno i dicho z tego robi ale postanowiłam że kupię ta płytę i dam im jeszcze szansę :D no cóż co było to nie wróci ale tak jest prawie z każdym zespołem i wykonawcą że najpierw wygląda fajnie, jego muzyka ci się podoba a potem nagle zmienia styl jednego, drugiego albo obu (jak Tokio Hotel) i to może się już fanom aż tak nie podobać jak wcześniej :( no ale trudno trzeba brać co dają i się powoli przyzwyczajać XD
    Trzymaj się Kasiu, powodzenia z pisaniem i jestem ci bardzo wdzięczna że odpisałaś bo większość osób które prowadzą opowiadania nie odpowiada na pytania wcześniej niż przed wstawieniem rozdziału a to trochę działa na nerwy :)
    Ich liebe dich <3
    GlamKinia :3

    OdpowiedzUsuń